Elke dag weer geniet ik van het uitlaten van mijn trouwe viervoeters. Samen wandelen, spelen en ontdekken maakt mijn werk bijzonder en waardevol.

Maar helaas is er ook een minder leuke kant aan mijn werk: soms moet ik afscheid nemen van één van mijn dierbare maatjes.

Op deze pagina wil ik graag de trouwe vriendjes die ik door de jaren heen verlies, herinneren en eren.

Ze hebben een speciaal plekje in mijn hart en zullen altijd deel blijven uitmaken van de Sam Laat de Hond Uit familie.

Lewis

Vlak voordat ik op vakantie ging, bereikte me het verdrietige nieuws dat Lewis was overleden aan een virus dat helaas meerdere Shar Pei treft en vaak dodelijk is. Hij werd slechts vijf jaar oud.

Lewis was een echte individualist, met zijn eigen ideeën over hoe hij zijn dagen wilde doorbrengen. Hij genoot van zijn eigen ruimte en vond het stiekem wel gezellig om af en toe met andere honden te kletsen, zolang ze niet te groot waren. Zijn unieke karakter en vastberadenheid om zijn eigen baas te zijn, hebben me veel geleerd over het respecteren van de eigenheid van elk dier.

Elke wandeling met Lewis was een avontuur op zich. Ondanks zijn eigenzinnigheid, wist hij altijd een glimlach op mijn gezicht te toveren. Ik zal de herinneringen aan onze tijd samen koesteren en hem missen tijdens mijn dagelijkse wandelingen. Lewis, je bent voor altijd in mijn hart.